ما معتقديم كه سرانجام اداره امور جهان در قبضه باكفايت صالح ترين افراد بشر قرار خواهد گرفت و او جهان را از تاريكي ، فقر، جهل و ظلم رهايي مي بخشد و حكومت واحد جهاني را بر اساس مساوات و عدالت استوار مي سازد . عليرغم اتفاق نظر در اصل مصلح و منجي ، ليكن در مصداق و تطبيق آن اختلاف دارند. روايات نقل شده در باره حضرت مهدي (ع) و بحث از نواب خاص آن حضرت كه در طول آن هفتاد سال، واسطه ميان شيعيان و حضرت بوده اند .اين اعتقاد را از محدوده ذهن به دنياي واقعيات مي آورد يعني او يك حقيقت فرضي و خيالي نيست بلكه يك موجود واقعي است. بنابراين موضوع مهدي ، نه انديشه چشم به راه نشستن كسي است كه بايد زاده شود و نه پيشگويي است كه بايد در انتظار مصداقش ماند. بلكه واقعيت استوار و فرد مشخصي است كه در ميان ما زندگي مي كند ، و ما نيز او را مي بينيم و در اندوه و شاديهامان شريك است . آيت الله باقر صدر رحمه الله مي نويسد : اعتقاد به مهدي (علیه السلام) به عنوان يك قائد منتظر كه جهان را به يك صورت برتر متحول مي سازد ،از اخبار پيامبر (صلی الله علیه واله) عموما و از احاديث ائمه اهل البيت (ع) خصوصا سرچشمه گرفته است به طوري كه اصلا مطلب قابل ترديد نيست.گذشته از قطعي بودن موضوع مهدي موعود(علیه السلام) از ديدگاه مدارك متقن اسلامي ،اختصاص داشتن شخصيت والا به امام دوازدهم شيعه و پسر امام حسن عسكري (علیه السلام) دلايل محكم و روشني دارد كه تمام آن دلايل را ممكن است در دو دليل زير خلاصه كرد . 
1. دليل اسلامي : 
مهدي (علیه السلام) در صدها روايتي كه از پيغمبر اكرم (صلی الله علیه واله) و از ائمه (علیهم السلام) نقل شده ، متمثل است . رواياتي كه مهدي (علیه السلام) را به اهل بيت (ع) ، نواده فاطمه(سلام الله علیها) ، ذريه حسين (علیه السلام) و فرزند نهم آن حضرت نسبت داده است،و نيز آن سلسله از احاديثي كه دلالت مي كنند كه جانشينان پيامبر (صلی الله علیه واله) دوازده نفرند،تمام اين احاديث ، آن فكر و عقيده عمومي مهدي(علیه السلام) را محدود مي كنند و آن موضوع فكري كلي را در امام دوازدهم از ائمه (ع) مشخص مي سازد اين حديث نبوي شريف به اين مضمون كه امامان پس از من يا خلفاء بعد از من ،دوازده نفرند با عبارات مختلف در بيش از دويست و هفتاد روايت از رسول اكرم (صلی الله علیه واله) نقل شده،كه در حديث سني و شيعه مانند : صحيح بخاري ، صحيح مسلم ، صحح ترمذي و سنن ابن داود و مسند احمد حنبل و مستدرك الصحيحين حاكم نيشابوري نقل شده است.در حالي كه بخاري در زمان امام جواد و امام حسن عسكري(علیه السلام) مي زيسته و كتاب صحيح بخاري را در آن زمان نوشته است كه هنوز امامان به دوازده نرسيده بود . اين خود دلالت مي كند كه اين حديث پيش از آن فكر و عقيده دوازده امامي در مغز ها تكميل شود، از رسول اكرم (صلی الله علیه واله) صادر شده است و جاي ترديدي در اين احاديث باقي نمي ماند . ايمان و عقيده شيعه دوازده امامي كه مي گويد : جانشينان پيامبر (صلی الله علیه واله) از علي (علیه السلام) شروع شده و به مهدي (علیه السلام) ختم مي شود، قابل تطبيق با احاديث نبوي است . 
2. دليل علمي : 
دليل علمي آن ، تجربه اي است كه شيعيان در طي هفتار سال دوران غيبت صغري آموختند. از واقعه مسلم تاريخ مهدي (علیه السلام) در دوران غيبت صغري ، اين نتيجه گرفته مي شود كه آن حضرت ، بزرگ حقيقتي بود كه ملت شيعه مدت هفتاد سال در تحت رهبري مستقيم وي زندگي كرده اند و با نمايندگان ويژه وي سر و كار داشته اند ، و در طول اين هفتاد سال،كوچك ترين حادثه و جرياني پيش نيامد كه باور و اعتقاد در آن را نسبت به وجود و حقيقت امام شان متزلزل كند .نكته قابل توجه ديگر اين است كه تمام نامه هايي كه بوسيله يكايك اين چهار نفر از امام (ع) به دست مردم مي رسيد ، همه يك خط داشت و از نظر روش انشاء يكسان بود بنابراين ، در پس پرده ، يك حقيقت ثابت و محقق و يك موجود اصيلي وجود داشته است. محال است يك چنين جرياني دروغ باشد و در طي اين هفتاد سال براي مردمي كه آن را به عنوان يك حقيقت ثابت پذيرفته اند كشف نشود بلكه اطمينان و باور آنان به اين حقيقت ثابت ، بيشتر و شديدتر مي گردد. پس نتيجه مي گيريم كه تحليل غيبت صغراي امام (ع) مي تواند به صورت يك دليل علمي ، واقعيت و ثبوت و وجود امام مهدي (علیه السلام) و ولادت و زندگي و غيبت او را ثابت كند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: